Miejscowe Koło PZKO

         Oryginalny program, przygotowany z polotem i fantazjÂą przez ZPiT SUSZANIE pod kierownictwem Barbary i Janka MraènĂłw obejrzeli w sobotĂŞ 3 grudnia uczestnicy „Spotkania przy maÂłej czarnej”, ktĂłrzy licznie zapeÂłnili salĂŞ gĂłrnosuskiego Domu Robotniczego. WĹ“rĂłd obecnych znaleŸli siĂŞ zarĂłwno tancerze z przed kilku, kilkunastu czy kilkudziesiĂŞciu lat, jak i krewni tancerzy, znajomi oraz wszyscy sympatycy tego popularnego zespoÂłu.

         Najpierw zobaczyli na ekranie reportaÂż z tegorocznego pobytu „Suszan” na Ĺ’wiatowym Festiwalu Polonijnych Zespo³ów Folklorystycznych w Rzeszowie. Potem konferansjerka Marcela Bura zaprosiÂła ich na przeglÂąd strojĂłw z zespoÂłowej szatni i to przewaÂżnie takich, w ktĂłrych tancerze juÂż nie wystĂŞpujÂą, w tym wiele prawdziwych rarytasĂłw. Pary tancerzy w takt odpowiedniej melodii ludowej prezentowaÂły poszczegĂłlne stroje a dÂługoletnia kierowniczka Janina Rzyman peÂłniÂąca obecnie rolĂŞ szatniarki uzupeÂłniaÂła je komentarzem. I tak moÂżna siĂŞ byÂło dowiedzieæ, kiedy i w jaki sposĂłb dany egzemplarz czy komplet znalazÂł siĂŞ w posiadaniu zespoÂłu, ile sztuk znajduje siĂŞ w szatni, jakie stroje postanowiono jeszcze pozyskaæ itp. NajwiĂŞcej byÂło chyba poszczegĂłlnych strojĂłw z ró¿nych rejonĂłw SÂłowacji, m.in. dwa komplety z okolic Gelnicy ofiarowane zespoÂłowi przez ma³¿onkĂŞ gĂłrnosuskiego wĂłjta p. LipnerowÂą. ByÂł teÂż np. strĂłj do czeskiej polki, z ktĂłrego dochowaÂło siĂŞ kilka dziewczĂŞcych kompletĂłw, ale chÂłopiĂŞcy tylko jeden, bo pozostaÂłe padÂły pastwÂą moli, dalej odkupiony z ostrawskiego teatru uszyty z lekkiego materiaÂłu strĂłj Âłowicki a takÂże jedyny w majÂątku zespoÂłu strĂłj krakowski. ZespoÂłowe modelki pokazaÂły teÂż to, co znajduje siĂŞ pod powszechnie znanÂą sukniÂą od stroju cieszyñskiego – koszule, majtki i „spodnice”... I tu pani Janka zwracaÂła siĂŞ do zebranych z proĹ“bÂą o dostarczanie zespoÂłowi ewentualnych, odziedziczonych po przodkach poszczegĂłlnych elementĂłw czy caÂłych dawnych ubiorĂłw.
         Po przerwie wypeÂłnionej tañcami dyskotekowymi obecni obejrzeli migawki z jesiennego wyjazdu na Europejski Festiwal Zespo³ów Polonijnych w niemieckim Recklinghausen. Potem zaĹ“ nastÂąpiÂła druga czêœæ pokazu modeli z zespoÂłowej szatni a to kreacji i kostiumĂłw, w ktĂłrych zespó³ wystĂŞpowaÂł w programach balowych. Ich ró¿norodnoϾ, pomysÂłowy i fantastyczny krĂłj a zwÂłaszcza popisy taneczne ubranych w nie aktualnych tancerzy zakoñczone niegdyĹ“ kolektywnym „letkisem” wzbudziyÂły zachwyt i wywoÂłaÂły wspomnienia na mÂłode lata u ich poprzednikĂłw... Zadowolona publicznoϾ nagrodziÂła autorĂłw i wykonawcĂłw tego wspaniaÂłego widowiska gorÂącymi oklaskami. Tu warto zaznaczyæ, Âże pomysÂł takiego retrospektywnego przeglÂądu zrodziÂł siĂŞ podczas „inwentaryzacji” zespoÂłowych ubiorĂłw na wiosnĂŞ b.r., kiedy doszÂło do przeprowadzki szatni z nieodpowiedniego pomieszczenia na strychu Domu PZKO do lokalu w czerwonym budynku PSP udostĂŞpnionym przez jej dyrekcjĂŞ.
         PowszechnÂą wesoÂłoϾ wzbudziÂło przybycie MikoÂłaja z anioÂłem i diabÂłem, co przypomniaÂło obecnym o zbliÂżajÂącej siĂŞ dacie 6 grudnia. ByÂła to swoista prĂłba generalna dla trzech czÂłonkĂłw „Suszan”, ktĂłrzy wcieleni w te postacie odwiedzajÂą w tym okresie latoroĹ“le w PZKO-wskich rodzinach.